Nee 1 günde 2 blog yazısı mı? Evet krizleri fırsata çevirmeliyiz. Virüs varsa, evdeysek daha çok okumaya vakit bulduk. Hatta derslerin bu yöntemle daha da iyi anlaşılabileceğini düşünüyorum. Bulunduğumuz imkanlardan dolayı çok daha anlaşılır ders anlatılabiliyor daha çok soru çözmeye vakit oluyor.
Ders yaptık, soru çözdük, okulun yokluğunda çok kitap da okuduk. Ama vakit hala çok. Bu güzel, bundan şikayetçi değilim. Şimdi yeni bir konudan bahsedelim.
Dijital Minimalizm/Cal Newport
Yakın etkileşimleri başarının olmazsa olmazı addetmek yanlıştır. Yalnızlık hem mutluluk hem de üretkenlik için büyük önem taşıyor olabilir.
Harris gönüllü yalnızlığın sağladığı üç kritik faydaya işaret ediyor: "yeni fikirler, kendini anlamak ve başkalarına yakın olmak.”
Harris sanılanın aksine “ yalnız kalma yetisinin yakın bağları reddetmekle hiç ilgisi” olmadığını, hatta bu bağları kuvvetlendirebileceğini öne sürüyor.(hayatımda gördüm öyle) Yani Harris’e göre başkalarından ayrı kalma deneyimini sakin bir şekilde yaşadığınızda, insani ilişkileriniz size daha da kıymetli gelir.
Nihayet “gerçek” hayatıma bir kez daha kavuşmak için haftalar sonra ilk defa burada yalnızım. İlginç olansa şu: Geçmişte olanları ve şimdi yaşananları anlayıp irdelemek için yalnız başıma vakit geçiremediğim takdirde arkadaşlarım, hatta tutkulu bir aşk bile gerçek hayatım sayılmıyor. İnsanı besleyen, sınırların ötesine taşıyan kesintiler olmadan bu hayat yavan olurdu. Hayatın tadına en çok yalnız olduğum zaman varıyorum.
Gönüllü yalnızlığa adım attığımızda ıssızlığı da geride bırakırız.
Olağan halimiz olan sosyalliğin arasında düzenli aralıklarla verilen yalnızlık molaları, insan olarak gelişimimiz için zaruridir. Bu gerçeği fark etmek bugün her zamankinden daha önemli ve acil, zira gönüllü yalnızlık insanlık tarihinde ilk defa bütünüyle yok olmaya yüz tutmuş durumda.
Alıntı bitti, üstüne şeyler söylenebilir. Krizi fırsata çevirmemiz gereken konulardan biri yalnızlık. Bu blog öyle ortaya çıktı, kendimi bu şekilde buldum. Önceden bilgi ve tecrübe olarak daha eksik olduğum arkadaşlık ve insan ilişkilerinin şu an daha iyi olmasının sebebi kendimle ilişkimin daha iyi olması, kendimin farkında olmam, KENDİ NEDENİN(M)İ BUL(mamdır)./Simon Sinek(öneririm).
Benim arkadaşlıklarım benimle alakalıdır, o tarz kişi ve kişilerle olmalıdır, aidiyet hissetmeliyimdir. Bunun dışında sınıf arkadaşlarımla aram önceden olduğundan daha iyiyse, daha çok şakalaşıp, gülüşüp, konuşuyorsam, bunun sebebi de kendi karekterimi kendime ve insanlara daha iyi yansıtıyor olmamdır.
Başka bir yazıda görüşelim ama kaç kişi okunuyorum?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder