Kendime ait bir yer hayali ile yaşamaya devam ediyorum. Çünkü artık düşüncelerimde bile yeterince huzurlu ve özgür olamıyorum, beni üzmek için şeytan kafamda dönüyor.
Şükür ki ailem var, kendimi birçok yönden iyi buluyorum, sağlıklıyım ve bunlar süper. Müslümanım.
İnsanın konuşacak, hatta konuşmayı geçelim, yanında birlikte dinlenecek insanlar bulamaması ne büyük bir trajedi. Sanıyorum ki bu uzun sürecek. Evden ayrıldığımda da bunu hissedicem, ama ayrılmak istiyorum. Gerçekte ne olacağını ise bilmiyorum. Gerçekten "güzel" olan yozlaşımın karşıtı, bana uygun ve beğendiğim ve bunun sonucunda beğenildiğim birini bulursam birlikte bir şeyler yapmak bana tahmin edemeyeceğim kadar çok mutluluk verecek. Eğer bulamazsam hayatıma hiçbir kız girmeyecek ki öyle olmalı. Benim gibi biri için dayanması zor bir yük olmamalı evlilik.
Fakat bana gerçekten uygun olan biriyle bir gün ve ertesi olan günler yollarımızın kesişip birleşmesi için Allah'a dua ediyorum. Çünkü eğer ben varsam mutlaka benim biraz değiştirilmişimin kız versiyonu vardır.
Yani bana sosyal yaşamın gerekliliğinden ötürü hayatta büyük bir destek sağlayan şey "gerçek sevgi" adını verdiğim birliktelik.
Ha bundan sonra çok yüksek bir meraktan kaynaklı olarak iyi arkadaşlarım olsun isterim ama yukarıdaki olmadığında en azından bana ifade ettiği şey yeterli olmayacak. Bu konuda kimin ne düşündüğünün son derece önemsiz olduğunu daha önce anlatmıştım. Bugün de kendimi dökmek için bunu yazdım.
