Rahman'ın kulları yeryüzünde vakar ve tevazu ile yürürler, cahiller onlara laf attıkları zaman "Selam" der geçerler. (Furkan 63)
Özgüven denen şeyi tanımlamak gerekirse ben yapabilirim deneyebilirim olarak açıklanabilir. Bunun farklı bir boyutu da ben artık hallettim, biliyorum, oldum, ya ben ne oldum böyle'dir. Geçen seneye göre kendimi daha özgüvenli hissediyorum ama aynı zamanda korkuyorum, eskisi gibi masum hissedemiyorum kendimi zaman zaman. Bu yüzden daha fazla mütevazi olmak için kendimi zorlamalıyım.
Bunun bir sebebi de ortalamanın yerlerde olması, diğerlerinden üstün olduğumuzu biliyoruz sanıyoruz, ya da üstünkörü hissediyoruz. Ama bu da yeterli değil, bir süre sonra bir tavır oluyor ve bu yansıyor insana bunu bırakmak lazım, ve çevremizi iyilerle toplamak lazım ama bu çok zor.
